Κώδικας Ντα Μπάσηκ

Ίσως μια είναι ένδειξη ότι μεγαλώνω , να είναι το ότι όλο και περισσότερο ανατρέχω σε στιγμές του παρελθόντος . Σαν διάλογος παππούδων ένα πράγμα
«Θυμάσαι τότε που…» , «Θυμάσαι όταν είχαμε….» . Παππούς στην ηλικία δεν είμαι , αλλά για τα δεδομένα της πληροφορικής έχουν περάσει αιώνες από την ιστορία που θα σου διηγηθώ.

Η πρώτη μου επαφή με τους υπολογιστές ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 80. Τότε η πληροφορική θεωρούνταν κακό πράγμα!! ΄Πολύ κακό πράγμα!! Οι μεγάλες εφημερίδες ήταν γεμάτες από άρθρα που «αποδείκνυαν» ότι τα κομπιούτερ σκοτώνουν το συναίσθημα , αποξενώνουν , είναι άψυχα , κακά στραβά και ανάποδα. Και οι χειριστές τους είναι και αυτοί αναίσθητοι χωρίς ρομαντισμό , υλιστές και μισάνθρωποι. Ναι αμέ!!

Πιτσιρικάς τότε , προσπάθησα να πείσω τον πατέρα μου ότι για την κακή χρήση δεν φταίει το μέσο αλλά ο χειριστής του. Του έφερνα και παραδείγματα εφαρμογών της πληροφορικής , εκείνη την εποχή. Να σημειώσω ότι στις εφαρμογές δεν έφερνα για παράδειγμα τα computer games γιατί εκείνη την εποχή παιχνίδια υπήρχαν ελάχιστα!! Ουσιαστικά το μόνο πράγμα που μπορούσες να κάνεις με έναν υπολογιστή ήταν να μάθεις προγραμματισμό!!

Ο μπαμπάς δεν φάνηκε να πείθεται για τα αγαθά του programming . ( Δεν ήθελε να πεθάνει το συναίσθημα μου έτσι?) Μου αγόρασε λοιπόν ένα ... ντοσιέ για να συγκεντρώνω άρθρα από εφημερίδες σχετικά με υπολογιστές!! Θυμάμαι ακόμα ένα άρθρο που μιλούσε για μια εφαρμογή που τις έβαζες μια λέξη και σου έβρισκε λέξεις με ομοιοκαταληξία , παράδειγμα για το πώς οι υπολογιστές σκοτώνουν την ποίηση!!!

Ευτυχώς για μένα ένας κολλητός του μπαμπά μου από το γυμνάσιο , ήταν programmer σε μεγάλη εταιρεία της εποχής Τώρα που το σκέφτομαι ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της πληροφορικής στην Ελλάδα , παλιός κομπολίστας που λέμε. Ο φίλος αυτός λοιπόν μου έκανε δώρο ένα πρωτοποριακό βιβλίο για την εποχή , ένα βιβλίο εκμάθησης προγραμματισμού για παιδιά με εικόνες -κάτι σπουργιτάκια- !! (Το βιβλίο το έχω χάσει δυστυχώς , αν κάποιος ξέρει που μπορώ να βρώ ένα αντίτυπο ας αφήσει ένα μήνυμα )

Περιττό να σου πω ότι το έμαθα απ’ έξω!! Σύντομα έγραφα προγράμματα «με το χέρι» που λέγαμε τότε , τα γνωστά στους παλιούς ως listings και τα «έτρεχα» και πάλι με το χέρι κάνοντας debugging. Θυμάμαι το πρώτο μου χαρτό-πρόγραμμα ήταν μια εκπαιδευτική εφαρμογούλα που έβγαζε δύο αριθμούς στην οθόνη και σου ζητούσε να τους πολλαπλασιάσεις και να δώσεις το αποτέλεσμα. Μετά η εφαρμογή έλεγχε αν ήσουν σωστός η λάθος και σου έδινε το αντίστοιχη απάντηση. Ένιωθα υπέροχα με το προγραμματάκι μου!

Μετά από λίγο καιρό επισκεφθήκαμε οικογενειακά τον φίλο που σας έλεγα. Εγώ δεν κρατιέμαι από τη χαρά μου βέβαια και έχω πάρει μαζί μου και τα listings μου σαν τρόπαια!!
- «Κύριε Κώστα , έμαθα προγραμματισμό!!!» του ανακοίνωσα περήφανα
- «Μπράβο Νικολάκη!! Τι γλώσσα έμαθες» μου κάνει αυτός.-
- «Έμαθα ΜΠΑΣΉΚ » του απαντάω γεμάτος περηφάνεια.

Ο άνθρωπος κόντεψε να πνιγεί από τα γέλια . ΜΠΑΣΗΚ!!

Βλέπεις ήμουν ήδη ένας μικρός programmer , αλλά όχι ένας μικρός αγγλομαθής!!
Κανείς δεν μου είχε πει ότι γράφεται BASIC , αλλά προφέρεται «ΜΠΕΗΣΙΚ»

Μετά από λίγο καιρό ο μπαμπάς μου πήρε έναν Commodore 64.