Ιστορικές στιγμές του ταλαίπωρου τούτου τόπου.

Ιστορικές στιγμές που ζήσαμε και δεν το πήραμε χαμπάρι :

1.Ο δίσκος "Μου θυμίζεις την μάνα μου" του Χρήστου Κυριαζή. (1991)

Πριν τον Χρήστο τα Ελληνικά εξώφυλλα , εάν δεν είχαν κακόγουστες φωτογραφίες του καλλίτεχνη , είχαν ακόμα πιο κακόγουστο Art. Βαράτε όσο θέλετε. Εμένα μου μοιάζανε σχεδόν όλα, σαν διαγωνισμός ζωγραφικής τετάρτης δημοτικού . Πιστεύω ότι τα 100.000 αντίτυπα που πούλησε τοτε ο Χρήστος εξηγούνται ΚΑΙ λόγω εξωφύλλου



2.Το βιβλίο της Ζ. Ζατέλλη "Και με το φως του Λύκου επανέρχονται" (1993)

Ομοίως με το παραπάνω , μόνο που ο διαγωνισμός ζωγραφικής ήταν τής πρώτης δημοτικού. Εναλλακτικά , αν δεν είχαν πρόχειρα πιτσιρίκια για να ζωγραφίσουνε , τα βιβλιά στολίζονταν και με χαρακτικά αισθητικής Κ.Ν.Ε. Ευτυχώς , ήρθε η Ζατέλη και μας ίσιωσε. Τρία ζήτω παρακαλώ!!



3. "Οι θαλλασιές οι χάντρες" στα club . (1990)

Πριν τις" Θαλλασίες χάντρες" ακούγαμε όλοι "Ξένα". 'Λαικοί τραγουδιστές υπήρχαν μεν , ήταν δυο-τρεις δε και μάλλον μπασκλασαρία.

Μετά , out of nowhere , ήρθαν οι "Χάντρες" (κλείναν το πρόγραμμα στο club), ύστερα το "Του αγοριού απέναντι" .

Μετά , πριν το καταλάβουμε ανοίξανε παντού "Ελληνικάδικα" (ή Ελληνάδικα στην πιο "αμορφωσιά" εκδοχή του).

Ύστερα, ολοι οι ροκάδες Έλληνες μουσικοί γίνανε σε μια νύχτα σκυλάδες και τα Ελληνάδικα εξαφανίστηκαν ως ορολογία , γιατί πλέον ΟΛΑ Ελληνάδικα γίνανε

Από τότε μέχρι σήμερα , η Ελλάδα λαικο - μπαγλαμαδεύει αγρίως. YES.



4. Τα άρθρα του ΚΛΙΚ για την Ελλάδα και τους Έλληνες (early nineties)

Οι σημερινοί Αρχαιο-ελληνολάτρες , έχουν τις ρίζες τους στα τότε editorial του Κωστόπουλου (στο ΚΛΙΚ) για το πόσο cool είναι να είσαι Έλληνας και πόσο όμορφη είναι η Ελλάς.

Πριν το 1990 , και πάλι Έλληνες είμασταν , μόνο που τότε είχαμε μια άλφα συναίσθηση της κατάστασης μας και το κρύβαμε όπου μας έπαιρνε. Ήταν ,όπως και να το κάνουμε , ντροπής πράμα. Τέλος πάντων , λίγο φροντιστήριο Κωστόπουλου και τώρα στανιάραμε: "Ζήτω η Ελλάς" . Και don't forget : Οι άλλοι τρώνε βαλανίδια.

Τελείωσα .

Βαράτε με.