Στο υπόγειο του πατρικού μου ο πατέρας έχει κάνει μια βιβλιοθήκη με τα βιβλία που διαβάζαμε παιδιά. Χθες , καθώς τα ξεφύλλιζα , συνειδητοποίησα ότι τα σημερινά παιδιά έχουν πολύ πλουσιότερη και ποιοτικότερη νεανική λογοτεχνία. Αυτός μάλλον είναι ο λόγος για τον οποίο αγοράζω ακόμα τέτοιου είδους βιβλία . Για παράδειγμα , την προηγούμενη εβδομάδα διάβασα την δεύτερη συνέχεια του Αρτέμη Φάουλ. Πολύ καλό βιβλιαράκι , κάτι σε στυλ Χάρι Πόττερ φαντάσου.Βέβαια με κάτι τέτοια που κάνω , εκπλήσσω τις πωλήτριες :
- "Πόσο χρονών είναι ;" μου λένε
- "Ποιός , η Λαμπίρη ; " της λέω
- "Χιχιχι πως τα λέτε ... Το παιδάκι σας , καλέ!"
- "Ααα για μένα είναι ! Εσείς δεν το έχετε διαβάσει ;" κάνω τον χαζό.
...
< Ακολουθεί απαξιωτικό βλέμμα από την πωλήτρια >
Τέλως πάντων , σου έλεγα , ότι όταν ήμουν μικρός η νεανική λογοτεχνία ήταν για κλάμματα.
Σκέψου , πως το "Τα μυστικά του Βάλτου" θεωρούνταν ωραίο βιβλίό !!!
Φαντάζομαι ότι χιλιάδες μικρά παιδάκια πέθαναν από οξεία βαρεμάρα (ή ακατάσχετους σπασμούς) διαβάζοντας το και στην καλύτερη περίπτωση επιζήσαν μεν , μισήσαν τη λογοτεχνία δε!!
Βέβαια οι δασκάλες μας , απτόητες , μας το συνταγογραφούσαν κάθε χρόνο , για το καλοκαίρι , κάτι σαν καθαρτικό ένα πράγμα! Το διάβασες κυρά μου και μας το συστήνεις ; Έιδες το χαρτάκι με οδηγίες χρήσεως και τις παρενέργειες ; Μας έδωσες το τηλέφωνο κέντρου δηλητηριάσεων ;
Όσοι τη γλυτώσαμε από τον "Bάλτο" πέσαμε στα νύχια του Ιούλιου Βέρν. Ο κακομοίρης ο Βερν έγραψε βέβαια και βιβλιάρες , αλλά έγραψε και εκείνη την απίστευτη αηδία που ονομάζεται "Από τη Γή στη Σελήνη" .
Προσοχή! Μην το μπερδευεις με το "Γύρω από την Σελήνη¨ που είναι ωραιότατο!
Το "Από τη γή στη σελήνη" πρέπει να ανακυρυχθεί ώς μέθοδος βασανιστηρίου αντάξια των Σοβιετικών Γκούλαγκ. Και βέβαια το "Απο τη Γη στη Σελήνη" το είχαν όλοι οι πιτσιρικάδες της γενιάς μου σε πεντακόσια αντίτυπα!! Όλες οι θειάδες το φέρναν επιμελώς για δώρο κάθε χρόνο , κάθε χρόνο , κάθε χρόνο !
-"Έφερα ένα βιβλίο του Βέρνη στο πουλάκι μου. Είναι με αστροναύτες και τέτοια επειδή θέλει να γίνει αστρολόγος το χρυσούλι μου!!" έλεγαν οι Θείες.
Ρε θεία , το ξέρεις ότι όλο το κωλο - βιβλίο δεν έχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ; ; ;
Τρακόσιες τόσες σελίδες διαβάζεις για πέντε φήτσουλες που μαζεύουν λεφτά για να κάνουν ένα μεγάλο κανόνι (yes) και τσακώνονται για το πόσο μπαρούτι θα χωράει (ξαναyes). Στο τέλος βαράνε μια κανονιά και μετά από κάτω γράφει :
ΤΕΛΟΣ
Αυτή είναι η υπόθεση!!!
Καταλήγοντας :
Λέω να μαζευτούμε όλα τα Πρώην Παιδάκια και να κάνουμε ένα εξώδικο στο Βέρν για να μάθει. ( Η Δέλτα λέω να την γλιτώσει επειδή στο μουσείο του αδερφού της του Μπενάκη κάνουν ωραίο φραπέ)
Τί λέτε ;
18 σχόλια:
καλά, υπάρχει συνέχεια του Αρτεμη Φαουλ??
πολλές φορές τα παιδικά βιβλία είναι τα καλύτερα!
:)
Ω μα πόσο δίκιο έχεις.......
Δίκιο...σωστό δίκιο...
Χε χε , μην με πειράζεις enteka!!
Το ξέρω πως έχεις διαβάσει και τις τέσσερεις συνέχειες του Artemis Fowl !!
Γεια σου evelina!!
Αυτό που με τσάτιζε περισσότερο στο Vern ήταν η εμμονή του με το φαγητό!!!
Σε κάθε βιβλίο του , έψαχνε για αφορμές να περιγράψει τσιμπούσια!!!
Τώρα που το σκέφτομαι , μου την έδινε επίσης και η μετάφραση του ονόματος του από Ζυλ σε Ιούλιο!!!
Σιγά μην ήταν και Σεπτέμβριος Βερν ρε χαμένοι!
Διαφωνώ με όσα λες σχετικά με τα παιδικά βιβλία, και ειδικά όταν αναφέρεσαι συγγραφείς όπως την Πηνελόπη Δέλτα. Τόσο τα "Μυστικά του Βάλτου", όσο και τα υπόλοιπα βιβλία της, γιατί υπάρχουν και άλλα εκτός αυτού, είναι από τα καλύτερα δείγματα παιδικής γραφής σε παγκόσμιο επίπεδο. Και λεω αυτό χωρίς κανένα ίχνος εθνικιστικής υστερίας, την οποία πολλοί συνδέουν με την Δέλτα. Πιστεύω, επίσης, ότι είνα ιδιαίτερα ατυχής η σύγκριση, τόσο της Δέλτα, όσο και του Βέρν με το Αρτέμης Φάουλ. Μα απ'όλα τα βιβλία αυτό διάλεξες; Ή μήπως λογίζεις τον Χάρι Πότερ στα βιβλία με αξία; Η Δέλτα και ο Βέρν στα χειρότερά τους, αν δεχτούμε ότι τα δύο βιβλία που ανέφερες είναι τα χειρότερα, είναι έτη φωτός σε αξία γραφής, σε συναισθήματα σε στάση ζωής, σε ό,τιδήποτε μπορείς να φανταστείς από ένα απλό βιβλιαράκι φτηνής ψυχαγωγίας και μαζικής κατανάλωσης. Στα τεχνικά πάω πάσο.
O "Τρελαντώνης" είναι καταπληκτικό βιβλίο.
Το "Παραμύθι χωρίς όνομα" είναι επίσης αριστούργημα.
Τα "μυστικά του βάλτου" είναι απλά κακή , πολύ κακή λογοτεχνία , παιδική ή όχι.
Η Δέλτα ήταν λίγο υστέρω εδώ που τα λέμε , αλλά ο θεός ας αναπάυσει την ψυχή της , έγραψε και καταπληκτικά πράγματα :-P
Τα "Artemis Fowl" είναι πολύ καλά παιδικά βιβλίά , όπως άλλωστε και τα Χάρι Πόττερ.
Διαμάντια υπάρχουν παντού φίλε μου , αρκεί να έχεις ένστικτό γεωλόγου :-P
Ευχαριστώ για τις απόψεις σου και την επισκεψή σου εδώ πάντως , πάντα καλοδεχούμενος να τα "χώνεις" όποτε διαφωνείς , από τις αντιθέσεις πάντα κάτι βγαίνει
Α, έτσι εξηγείται αγαπητέ Αζραήλ, είδατε το ποστ μου με το τσιμπούσι του καπταιν Νέμο και είπατε να ανταποδώσετε;
Τς τς τς τς τς...
Θα σας εκδικηθώ... εννοείται σε κρύο πιάτο :-)
Χα χα χα καλησπέρα Τζάστ :-P
Ενοείται πως δέχομαι την πρόκληση και σηκώνω το πτυελωμένο γάντι σας αγαπητέ μου.
(Ευκαιρία τώρα για ένα Βερνικό Τσιμπουσάκι , πριν την μονομαχία ... οκ? )
Έχει 2-3 σκηνές μονομαχίες ο Βερν, αν θυμάμαι καλά, Βίλελμ Στόριτς, ίσως το Άνω Κάτω και φυσικά ο Ροβύρος. Πιθανόν ακόμη και στον Κόμη Ματίας Σαντόρφ. Γενικά, αν πιάσουμε τα κοινά στοιχεία και τις εμμονές του Βερν θα βρούμε πάμπολλα τέτοια.
Το Άνω-Κάτω δεν το έχώ διαβάσει αγαπητέ Just . Καλό ??
Επίσης , σκηνή μονομαχίας στο καταραμένο "Από τη γή στη σελήνη" (για να αποφασίσουν για το εάν θα βάλουν βαμβακοπυρίτιδα ή όχι στο κανόνι , νομίζω) και στο "Δυό Χρόνια Διακοπές".
Για να επανέλθω στα γαστρονομικά θέματα , άλλη εμμονή του μπάρμπα - Ζύλ ήτανε οι Μαύροι Μάγεροι , ολίγον βλακούληδες...
υπάρχουν τέσσερις συνέχειες του Αρτεμη Φαουλ? !! [δε σε πειράζω καθόλου, ειλικρινά, είχα διαβάσει σαν παιδί το ένα και δεν είχα ξανακούσει ποτέ γι αυτόν! και τώρα μαθαίνω ότι έχει τέσσερα!! θα ψάξω το δεύτερο προς το παρόν]
:)
Α, το Ανω Κάτω είναι γραμμένο με κέφι, διάβασέ το! Επειδή, λέει, οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται, οι καλλιέργιες οδηγούν στην ερήμωση της γης κλπ (τι μας θυμίζει αυτό ε;) κάποιοι επιστήμονες έχουν την ιδέα να στρέψουν τους πόλους της γης με ένα τεράστιο κανόνι έτσι ώστε η Ανταρκτική να έρθει στον ισημερινό! Πολύ ωραίο φίλε...
Κι αυτό με τον μαύρο μάγειρα μου θύμισες το καψόνι του Ροβήρου στον άτυχο μάυρο που τον πέταξε με ενα δεμένο καλάθι από το σκάφος του. Μάγειρας δεν ήταν κι αυτός;
Θα συμφωνήσω ότι το Γύρω από τη Σελήνη είναι πιο ενδιαφέρον από το Απο τη Γη στη Σελήνη. Οσο για τα Μυστικά του Βάλτου μου προτάθηκαν στα 8 μου χρόνια αλλά το διάβασα στα 10.
Μην ξεχνάς το 20.000 Λεύγες υπό τη Θάλασσα και το Ταξίδι στο Κέντρο της Γης.
Εγώ για παιδικά, έχω δύο προτάσεις:
Το πρώτο βιβλίο της σειράς Ender του Orson Scott Card: Ender's Game (ενδεχομένως και το τελευταίο, το Ender's Shadow)
Τα Only You Can Save Mankind και Johnny And The Bomb του Terry Pratchett.
Ειδικά το Only You Can Save Mankind, έχει μια ανατροπή στην εξέλιξη που θα τη λάτρευα ως παιδί, και δίνει καλά διδάγματα χωρίς να είναι δασκαλίστικο, ούτε υποτιμητικό στη νοημοσύνη του παιδιού.
Όσον αφορά το Ender's Game, και ως κάποιος που διάβασε Alfred Bester από οκτώ χρονών, δεν υπάρχει περίπτωση να μη με είχε μαγέψει αυτή η ιστορία… και μετά στην εφηβεία μου, θα ακολουθούσαν τα Speaker For The Dead, Xenocide και Children Of The Mind.
ΥΓ Ας πούμε, δεν ανήκω σε αυτούς που πλήρωσαν για να δουν το DaVinci's Code. Αλλά αυτό με κάνει να ανατριχιάζω από προσμονή (με μεγάλο ενδεχόμενο να απογοητευτώ): http://www.imdb.com/title/tt0376564/
Γαμώ το κέρατο μου αυτός ο τζωτζίου είναι πολυ καλλιεργημενο ατομάκι eh?
Σημειώστε ότι με 20 ευρώ ο azrael μπορεί να πει καλή κουβέντα για οποιονδήποτε.
Αν τον ψάξετε, θα δείτε ότι οι τσέπες του είναι γεμάτες εικοσάευρα. Με αυτά κερνάει καφέ τους φίλους με τα ασυνήθιστα hobbies.
ΤΖΩΤΖΙΟΥ
αδερφή ψυχή, πού τον έμαθες τον Pratchett και τον μελετας? ούτε στη μαύρη αγορά δεν τον βρίσκω
Δημοσίευση σχολίου