To Σπασμένο Monitor και ο Παύλος Σιδηρόπουλος

Χωρίς πολλά λόγια...

Παναγιώτη , δεν σε ξέρω προσωπικά αλλά εκτιμώ πολύ αυτά που έκανες , όλον αυτόν τον καιρό. Το monitor σου ήταν για την ελληνική blog-όσφαιρα , ότι είναι οι δρόμοι και οι λεωφόροι για μια πόλη.

Συμφωνώ και με την στάση σου , και με το σκεπτικό σου

Σου αφιερώνω το ανατριχιαστικά ταιριαστό , γνωστό κείμενο του Παύλου Σιδηρόπουλου.


Θα Έπρεπε Να Γνωρίζετε
Ότι Ένα Έργο,
Όταν Φεύγει Από Τα Χέρια Του Δημιουργού Του,
Αποκτά Δική Του Προσωπικότητα , Δική Του Ταυτότητα,
Σύμφωνα Με Τα Οποία Χαράσσεται Η Πορεία Του
Κι Είναι Αναφαίρετο Δικαίωμα Του Έργου
Να Ακολουθεί Αυτόνομη Καριέρα

Την Οποία,
Εν Ονόματι Οποιασδήποτε Πατρότητος,
Δεν Έχετε Δικαίωμα Να Σταματήσετε,
Ειδάλλως Το Ίδιο Δικαίωμα Έχει Και Το Κράτος
Εν Είδει Λογοκρισίας
Άντε Να Φεύγω Τώρα, Είναι Η Ώρα,
Και Ίσως Σας Ξαναδώ. Αντίο...