Αχ , πόσο αποκατασταθήκατε στις καρδίες μας Ήλιοι της Ακαδημίας Αθηνών.Τι κι αν κάποτε , σας είπαμε Ανθρωπάκια του Κώλου , τότε που αρνηθήκατε να κάνετε δικό σας τον Σικελιανό.
Τι κι αν κάποτε , σας είπαμε Τζουτζέδες της Διανόησης όταν θεωρήσατε τον Ρίτσο πολύ λίγο για εσάς.
Τι κι αν κάποτε , σας είπαμε Σφουγγοκωλάριους του Πνεύματος τότε που είπατε όχι σε έναν Καζαντζάκη.
Τι κι αν ακόμα σας είπαμε , κατά καιρούς, ολιγοσυναπτικούς , κρετίνους, ηλιθίους, πίτουρες, σκατόψυχους, προσκυνημένους χουντικούς (ένας μαουνιέρης μάλιστα σας είπε "Ρε τους Μαλάκες" και ένας άλλος , Καλαματιανός , "Ρε τσι μπούστηδες τσι Ακαδημαικοί" , τι χυδαιότης!)
Τελικά εσείς είχατε πάντα το δίκιο με το μέρος σας. Από την αρχή.
Δεν είστε τίποτε από τα παραπάνω .
Τα παίρνουμε όλα πίσω και ζητάμε συγνώμμη.
(Βλέπετε, μόνο Αλβανοί , Αράπηδες ή/και Κουμουνιστέ θα συνεχίζαν να πιστεύουν τα παραπάνω μετά την ανακοίνωσή σας και εμείς θεός φυλάξοι είμαστε Άσπροι Έλληνες Δεξιοί. )
Μας δείξατε πέραν κάθε αμφίσβήτησης το Μεγαλείο της Σκέψης σας , με την Φωτεινή σας Θέση , για το βιβλίο της Ιστορίας.
Πόσο ασήμαντοι είμαστε τελικά εμείς οι μη-Ακαδημαικοί , κύριοι Ακαδημαϊκοί!!
Τελικά δεν είναι τυχαίο που εμείς είμαστε εμείς .
Και που εσείς είστε εσείς.
5 σχόλια:
...και χαιρομαστε που δεν ειμαστε εσεις...
την καλησπερα μου!
Τώρα, για να είμαστε ακριβείς και για να ξέρουμε και τι λέμε - και για να μη παραμυθιαζόμαστε και μεταξύ μας - ο Σικελιανός δεν ήταν και κανάς σοβαρός ποιητής.
Απλά είχε καλό marketing. Το μοναδικό καλό ποιήμα που έγραψε στη ζωή του ήταν για μια γκόμενα που είχε με μεγάλα στήθη σε ένα χωριό του Ξυλοκάστρου, το Θαλερό.
@fani
Hi δεσποινίς!!!
@seasaloon
Ωραίος ήταν ο Σίκι βρε! Έκανε και τα Δελφικά του , τα έτσι του τα αλλιώς του... Εμένα μου αρέσουν πολλά από τα ποιήματα του!
Επίσης ήταν μέγας γυναικάς. Και με τις ευλογίες της νόμιμης γυναίκας του μάλιστα. (Τούτο εστί πολιτισμός , σωστοός??)
Καλό είναι το κοματι, αλλά πιό γλαφυρος ηταν ο Βαρναλης [Οργη Θεου-λογος Παπαδοπουλου στην Ακαδημια]
Σαν εκατσε ο Καραμπουζουκης κατου από τον θολο
σηκωθη και προσκυνησε το δωδεκάθεο ολο
κι οι εδρες ολες, μαρμαρενιες ή κρεατινες
του Μηδενός ζητωκραυγάσαν το αχανες
Γι' αυτό οι "αφώτιστοι" συνηθίζουν την έκφραση : "Η συζήτηση είναι ακαδημαϊκή", δηλαδή γίνεται έτσι, χαλαρά, να περάσει η ώρα, χωρίς αντίκρυσμα στην πραγματική ζωή. Γιατί έχουν επίγνωση της μικρότητάς τους, έναντι των φωτισμένων λευκών ημίθεων.
Δημοσίευση σχολίου