Ιερός Κινηματογραφικός Πόλεμος ( Μέρος 2ο )

Διάβασα τα τρία πρώτα βιβλία των Χρονικών της Νάρνια και είπα να γράψω δύο λόγια , κύριως για να επανορθώσω την "αδικία" του προηγούμενου άρθρου μου. Όπως ίσως θα θυμάστε, εξέφραζα τις επιφυλάξεις (με βάση τα λεγόμενα άλλων αρθρογράφων) μου για την πιθάνη προπαγάνδα που γίνεται μέσα από τα βιβλία της Νάρνια από Φονταμενταλιστές "Χριστιανούς". (Προσοχή στα εισαγωγικά :) )

Νομίζω πως οι επιφυλάξεις αυτές είναι σε μεγάλο βαθμό υπερβολικές. Η Νάρνια είναι , πάνω από όλα, ένα (όμορφο) παραμύθι.

Ο υποψιασμένος αναγνώστης θα κάνει ίσως τον παραλληλισμό του Ασλάν με τον Χριστό , και θα ανακαλύψει πολλούς πολλούς χριστιανικούς συμβολισμούς , αλλά ως εκεί. Με δυό λόγια , ναι οι ιστορίες τις Νάρνια είναι συμβολικά Χριστιανικά παραμύθια , και οχι δεν είναι ούτε κακόγουστά ούτε μισαλόδοξα , ούτε ρατσιστικά , ούτε θρησκόληπτά , ούτε μισογύνικα...

Μερικές ακόμα παρατηρήσεις :

1. Γιατί ο ελληνικός τίτλος είναι "Το Χρονικό της Νάρνια"? Το σωστό δεν είναι "Τα Χρονικά της Νάρνια?".... Κάκιστη απόδοση , νομίζω...

2. Γιατί , στην Ελλάδα, δεν τηρήθηκε η αρχική σειρά έκδοσης? Πάντως εγώ τα διαβάζω με την αρχική αρίθμιση.

3. Όμορφα τα νέα εξώφυλλα. Το lettering όμως Α-ΠΑ-ΡΑ-ΔΕ-ΚΤΟ. Μου θύμισε βιβλία της δεκαετίας του 50.

Η ταινία ( η οποία γυρίστηκε με βάση την αρχική αρίθμηση βεβαίως - βεβαίως) ήταν πάρα πολύ καλή. Το μικρό μέγεθος του βιβλίου (100-150 Σέλίδες) επέτρεψε στον σκηνοθέτη να κάνει μια πιστότατη μεταφορά στην μεγάλη οθόνη. Ίσως η πρώτη Νάρνια να είναι η πιό πιστή μεταφορά βιβλίου που έχω δεί ποτέ μου. Τα εφφέ ήταν άριστα και οι ερμηνείες (ειδικά της Lucie) υπέροχες. Στον τομέα των εφφέ να προσθέσω ότι για πρώτη φορά , μετά από δεκάδες αποτυχημένες (κατ' εμέ) προσπάθειες , είδαμε πειστικό Κένταυρο στον Κινηματογράφο.

Άντε , και του χρόνου να δούμε τον Prince Caspian εύχομαι !!